صندوق قابل معامله در بورس یا ETF چیست؟
صندوق قابل معامله در بورس Exchange-Traded Fund (ETF) Definition
صندوق ETF چیست؟ تفاوت صندوق سرمایه گذاری قابل معامله با صندوق سرمایهگذاری عادی
ETF یک صندوق سرمایه گذاری میباشد.که در بورس اوراق بهادار، مثل سهام، معامله خواهد شد.
ETF دارای، دارایی هایی مثل سهام، کالاها یا اوراق قرضه میباشد و به طور کلی با یک مکانیزم داوری که برای حفظ تجارت آن نزدیک به ارزش دارایی خالص آن است، عمل می کند.
ممکن است ETF ها به دلیل هزینه های کم، بازده مالیاتی و ویژگی های سهام شگفت انگیز باشند.
تا سال 2013، ETFها به محبوب ترین نوع محصول مبادله شده تبدیل گشتند.
ETFها گونهای از صندوق های سرمایهگذاری مشترک میباشد، که امکان پیروی از بازده یک شاخص معین را فراهم میآورد و سهام آنها همانند سهام شرکتهای عمومی، در بورس اوراق بهادار قابل معامله است.
ETFها بهطور مداوم قیمتگذاری میشوند؛ آنها را میتوان در بازار بورس در طول روز کاری و تجاری، خرید و فروش کرد
آیا راهی وجود دارد که با حداقل ریسک در بورس سرمایهگذاری کرد؟
خوشبختانه پاسخ این سوال مثبت است. صندوق ETF یا صندوق قابل معامله در بورس برای همین طراحیشدهاند.
تاریخچه ETF
ETFs در سال 1989 با تشکیل شرکت سهامی سهام، یک پروکسی S & P 500 که در بورس اوراق بهادار آمریکا و بورس اوراق بهادار فیلادلفیا معامله شد، به وجود آمد.
این محصول، با این حال، مدت کوتاهی پس از دادخواست توقف فروش توسط بورس شیکاگو بود که در ایالات متحده موفقیت کسب کرد.
طراحی و توسعه دادگاه های سپرده گذاری استاندارد (NYSE Arca: SPY)، که در ژانویه 1993 معرفی شد که با عنوان SPDR یا “Spiders” مشهور است و این صندوق بزرگترین ETF در جهان شد.
در سال های 1993 و 2015 بیش از 2 تریلیون دلار آمریکا در ETF ها در ایالات متحده سرمایه گذاری شد.
در پایان سال 2015، ETF ها 1800 محصول مختلف را ارائه دادند که شامل تقریباً هر بخش قابل تصور بازار، طرز تفکر و استراتژی تجاری هستند.
مزایای صندوق های سرمایه گذاری قابل معامله
سرمایه گذاری در صندوق های سرمایه گذاری قابل معامله، علاوه بر مزایای سایر صندوق های سرمایه گذاری این مزایا را هم دارد:
معافیت مالیاتی معاملات واحد ها
افزایش نقدشوندگی واحد های ETF با وجود عملیات بازارگردانی
تخصیص بهینه داراییها (متنوع سازی) با حذف هزینه و زمان اندک
سادگی، سهولت و سرعت در معامله
کاهش زمان تصفیه نسبت به صندوق های فعلی
خرید و فروش آنلاین واحد های ETF
خرید و فروش ETFها میتواند برای سرمایهگذار خُرد خوب باشد.
ویژگی صندوق های سرمایه گذاری قابل معامله
یکی از ویژگیهای ETFها، مخصوصا در مقایسه با صندوقهای سرمایهگذاری مشترک سنتی، پایین بودن قیمت سالانهشان است.
ارزش مبنای هر واحد سرمایه گذاری در صندوق های قابل معامله ۱۰,۰۰۰ ریال است.
NAV آنها هر ۲ دقیقه یکبار محاسبه میگردد.
دوره فعالیت این صندوق ها نامحدود بوده و حداقل و حداکثری برای سرمایه گذاری افراد حقیقی و حقوقی در این
صندوقها در نظر گرفته نشده است.
در این صندوق ها بازخرید واحدها در کوتاه مدت بدون پرداخت جریمه امکان پذیر است.
دوره پرداخت وجه بازخرید واحدها حداکثر ۳ روزکاری است.
چطور در صندوقهای قابل معامله سرمایه گذاری کنیم؟
خرید واحدهای ETF، مستلزم دارا بودن کد معاملاتی فعال در سیستم شرکت سپردهگذاری مرکزی است.
واحدهای خریداری شده با نام هستند و گواهی خرید مربوطه توسط شرکت سپرده گذاری مرکزی و تسویه وجوه صادر میشوند.
سرمایه گذاران به راحتی میتوانند با مراجعه به یکی از کارگزاری های و گرفتن کد معاملاتی، نسبت به خرید یا فروش واحدهای سرمایه گذاری و واریز وجه سرمایه گذاری به حساب بانکی کارگزار اقدام کنند و بدین ترتیب با خرید واحد های سرمایه گذاری صندوق های قابل معامله، در بازار سرمایه گذاری کنند.
یک سرمایهگذار میتواند یک ETF را به دو طریق واگذار کند:
با تقدیم سهمها به صندوق ETF در ازای سهمهای مبنا، ETF را بازخرید کند.
صندوق قابل معامله در بورس (ETF) را در بازار ثانویه به فروش برساند.
نوع پرداخت سود سهام
تمامETF ها معمولا سود سهامی را که از سهام مبنا دریافت شده است در هر فصل میپردازند.
هرچند، سهام مبنا سود سهام را در سرتاسر فصل پرداخت میکنند. از این رو، این صندوقها میتوانند بهمدت بیشتری در طول فصل پول را نگه دارند، با اینکه شاخص محکی مبنا از پول تشکیل نشده است.
با داشتن ETFهایی که سود سهام یپردازند، درست مانند سود سهام معمولی، پول سر از حساب دلالی شما درخواهد آورد.
اگر میخواهید پول را مجددا سرمایهگذاری کنید، باید خرید دیگری انجام بدهید.
تفاوت ETF با دیگر صندوق ھا چیست؟
از تمام دفاتر کارگزاری ھا و سامانه برخط معاملات قابل معامله است.
ارزش خالص دارایی ھای آن به لحظه محاسبه و به اطلاع سرمایه گذاران می رسد.
سرمایه گذاری در ETF و خروج از آن بسیار آسان است
انواع صندوق قابل معامله در بورس
در دنیا انواع متنوعی از صندوق های صندوق قابل معامله در بورس وجود دارند که برخی از این صندوقها در بازار ایران وجود ندارند.
صندوق با درآمد ثابت
صندوق با درآمد ثابت قابل معامله در بورس نوعی از ETF است که در آن مقدار رشد صندوق مشخص شده است.
سرمایهگذاری در صندوق با درآمد ثابت یک سرمایهگذاری بدون ریسک است.
صندوق سهام
یک ETF سهام از تعدادی سهم مختلف تشکیل میشود.
در این حالت ممکن است شرکت اصل پول شما را تضمین کند. اگر اصل پول تضمین شود، مدیریت صندوق ضامن زیان صندوق است و نه سود آن.
صندوق مختلط
صندوق مختلط، چیزی میان دو حالت قبلی است.
صندوق بازار خارجی
به غیر از صندوق ETF بازار داخلی، در بسیاری از کشورها صندوق بازار خارجی هم وجود دارد. مثلا ممکن است به هر دلیل بخواهید در بازار ژاپن سرمایهگذاری کنید.
اما چیزی از وضعیت بازار ژاپن ندانید و نتوانید صورتهای مالی را که به زبان ژاپنی هستند بخوانید.
در این صورت بجای استخدام مترجم یا ثبتنام در کلاس زبان ژاپنی، میتوانید از ETF بازار خارجی (Foreign Market) استفاده کنید.
صندوق ارز
بیشتر دارایی این صندوقها را ارز تشکیل میدهد. استفاده از ETF ارزی در بازار فارکس مرسوم است. سرمایهگذارانی که میخواهد ریسک نواسانهای ارزی را پوشش بدهند به سراغ این صندوقها میروند.
صندوق صنعتی
نوعی از صندوق قابل معامله در بورس هستند که تمامی سهمهای آن از یک صنعت انتخاب میشوند.
صندوق کالایی
در این صندوق به جای سهام و اوراق از کالا تشکیل میشود.
صندوق طلا، صندوق فلزات گرانبها شامل طلا، نقره و پلاتین، صندوق فلزات غیرگرانبها شامل فولاد، آلومینیوم، مس و غیره و صندوق نفتی چند مثال از ETF کالایی هستند.
صندوق خرسی یا صندوق معکوس
یک نوع بسیار جالب ETF است.
فرض کنید میتوانستید سهمی که ندارید را امروز بفروشید و وقتی سهم ارزان شد آن را بخرید.
به این عمل در اصلاح شورتسل (Short Sell) میگویند.
ETF خرسی از این سازوکار بهره میبرد.
به کمک این سازوکار، وقتی میدانید بازار منفی است، لازم نیست بورس را ترک کنید. در این وضعیت میتوانید از ETFهای خرسی استفاده کنید.
فعالیت اصلی صندوق های قابل معامله در بورس
فعالیت اصلی صندوق قابل معامله در بورس، سرمایهگذاری در اوراق بهادار یا داراییهای فیزیکی میباشد، که بهعنوان دارایی پایه صندوق، در نظر گرفته میشوند.
در این صورت عملکرد هر صندوق، به عملکرد دارایی پشتوانه آن بستگی دارد.
در ابتدای فعالیت صندوق قابل معامله در بورس ، عمدتاً مورد توجه سرمایهگذاران نهادی، شامل مدیران صندوقهای فعال، غیرفعال و صندوقهای پوشش خطر بودند، اما در سالهای گذشته، به ویژه در ایالات متحده آمریکا، سرمایهگذاران خرد نیز، به سمت این صندوقها، جذب شده اند.